ve eylül akşamı çalmaktadır bir yerlerde. eylül ayının ilk haftasıdır ama gökyüzünde güneş parlamakta, gözleri kamaştırmaktadır. ince bir bulut geçer güneşin önünden, belli belirsiz bir gölge oluşur kumda, tam da kavanozun bırakıldığı yerde. kumdaki ayak izleri bir çocuğa aittir. neden bilinmez, balığından vazgeçmiştir çocuk. minik bir esinti çevredeki birkaç kumu havalandırır. çocuk, üzerinde el izlerinin olduğu kavanozun tepesinden balığı izlemeye başlar.
birkaç dakika sonra, kendi ayak izlerine basa basa geri döner çocuk. kumların üzerinde yan yatmış boş bir kavanoz durmasa, balık şimdi denizde olmasa, çocuğun gittiği anlaşılmaz bile. gözden kaybolduğunda şarkı bile bitmemiştir henüz. günler boyunca, çocuk hala oradaymış ya da birazdan gelecekmiş gibi, balık, hep deniz kıyısında yüzer.
~
nick'e.
hemencecik uykuya dalmadan, görebildiğim kadarıyla :)
2 yıldız:
eylül'ün en güzel yazısı
ama çok şımardım :)
Yorum Gönder