bekle !

hiç istemediğim bi şeye dönüşüo son zamanlarda burası.
evde mahsur kalmamın sonucunda, duygusallığımın tavan yapmasıyla ve izlediğim her şeyde önce birleşip mutlu olan, arkasından bi şekilde ayrılan insanları gördükçe, ben de kendimi yer oldum yine.
öyle ki, koskoca felsefi kitaptan bile tek çıkardığım cümle 5 milyar insan arasından bi kişinin istenmesi.. şu an fark ettim de, kitap da baya önce yazılmış :p
neyse işte, okul açıldığında, daha hayata dair şeylerle döneceğimden eminim, şu an bütün algılarım tek bi noktaya odaklanmış durumda..
o yüzden beni üzen, heyecanlandıran, daha da önemlisi yazmaya teşvik eden pek bi şey yok hayatımda..

yine de güzel şarkılar buluorum en azından.. :)