serbest çağrışım

karnım çok acıktı. yalnızım ve bu yazıyı silme tuşunu hiç kullanmadan yazmaya karar verdim. şu an aklıma gelen her şeyi yazıyorum. tezim, ki gördüğünüz gibi, aklıma gelenler arasında ilk sırada, pek ilerlemiyor sanki. buna sinir oluyorum. yapmak istediğim çok şey var, kitap okumak, kitap yazmak, yüzmek, resim yapmak gibi. resim nereden çıktı bilmiyorum. diğerleri hep vardı zaten. çok güzel bir süpervizyon defterim var, yapmaktan en çok hoşlandığım şey o zaten şu sıralar. ay "sıralar"ı yazamadığım için üç kere silme tuşuna bastım, ama sayılmaz. yazmaktan vazgeçtiğim için basmadım sonuçta, en başta da onu demek istemiştim.

her neyse, serbest yazmak insanı çok rahatlatan bir şey galiba. bir zamanlar, birine, böyle sayfalarca saçmalayabilirdim. geçen hafta, onu biraz şaşırttım sanırım, uzun zaman sonra. tumblr'da yazmıştım galiba, birinin sizi eskisi gibi değil ama, eskisi kadar önemsediğini görmek mutluluk verici. ben de onu göstermeye çalıştım birazcık. tumblr demişken, bir de film blogu açtım kendime. ama yazmaya üşendiğimden, ve daha kötüsü yazarken tez yazmıyor olduğum için suçluluk hissettiğimden, sadece izlediğim filmlerden fotoğraflar paylaşıyorum.

havaların düzeleceğini söylemişlerdi. gökyüzü apaçık olacaktı bu haftasonu. ki güneşi ne kadar özlediğimi anlatamayabilirim tam olarak. kara aşık bir insan olarak, ben bile sıkıldıysam her yerin hala beyaz beyaz olmasından, sevmeyen insanları düşünemiyorum. ay ! çok mantıklı yazıyorum. arada bunu yapıp şu yazma konusunda rahatlamalıyım galiba. fazla süperego sağlığa zararlı. bakalım azaltabilecek miyim?

p.s : pek serbest olmadı ama... ilk sonuçta...