ben mesela.. ♪♫

karanlık ve soğuk günlerde yapılacak en güzel şeyi yapıyorum. biz küçükken athena dinlerdik. "holigan" albümünü. okula giderken, kardeşimle arka koltukta holigan'ı söylerdik sessiz sessiz, önümüzde oturan karşı komşumuza rağmen. kuzenimle koreografiler hazırlamıştık 3 kişilik, "skalonga" ve "senden benden bizden"e.. annemle, anneannemi karşımıza alıp büyük bi ciddiyetle, şarkıyı hem söylemiş, hem dans etmiştik :) arabada, evde, her bulduğum teypten defalarca dinlerdim o albümü ve çok eğlenirdim. kartoneti bile .. dur, bu çok profesyonel bi terim oldu, sevmedim :) kağıdı bile ayrı eğlenceliydi, yatay/dikey karışık şarkı sözleri, resimler etrafa dağılmış. renkli, eğlenceli ve yaratıcıydı bu grup, her şeyiyle :)

sonra birden büyüdüm. ergenlik girdi araya, ben de daha depresif müziklere merak saldım sanırım, teoman falan gibi :) tabi onlar güzel albümler, güzel şarkılar yapmaya devam ediyorlardı, "sen de yap" falan.. neyse, o dönemimi geçiorum, çok sıkıcı.. 

ve bugün, 2010'da, 23 yaşımda, bir şarkılarıyla çocukluğumdayım adeta! :) turuncu kafasıyla oradan oraya zıplayan gökhan'ı, sevimli sevimli gitar çalan hakan'ı, renkli kıyafetlerini, seslerini nasıl özlemişim, bir kliple anladım.. şimdi ilk iş, diplerde kalmış şarkıları tekrar tekrar dinleyip mutlu olmak, bu karanlığa ve bu soğukluğa inat ! :) 

" yerlere göklere sığamıorum, yine de senden kaçamıorum !  "