her şeye rağmen, evde oturan bi insan değilim genelde.. ama dışarıdayken, odamı özlerim işin komiği.. tatildeyken okulu, okul varken tatili özlemem gibi :) memnuniyetsizlik mi bu, yoksa özlemeyi sevmek mi bilmiorum.. çünkü hep özlerim ben birilerini, bi yerleri; yeterince sevmesem bile o kişileri ya da o yerleri..
ve bi günü evde geçirince bi ton şey aklıma üşüşüyor, hiç gitmeyecekler gibi.. bütün gün kitap okuyup dizi izleyip müzik dinledikten sonra, yazacak bi şey bulamamak ise, çok hüzün verici.. herkesin bu kadar anlatacağı, söyleyeceği şeyler varken, benim sadece tek bi şey (kişi?) hakkında ayda yılda bi yazasımın gelmesini kabul edemiorum.. evet, hiç beklemediim bi anda yeni bi cüzdanımın olması beni mutlu ediyo tabi ki, ama bunu herkesin ilgisini çekebilecek bi kılıfa sokamıorum.. geçicidir diye düşünsem de, bu uzun zamandır böyle..
yazıp yazıp silmekse ayrı bi ısdırap.. "ısdırap" yazmak da öyleymiş hatta! :) belki küpeler yaparım kendime diorum, belki bi enstrüman çalarım, belki bi öykü yazarım.. ama hepsi yarım yamalak, yazılarım gibi.. başlanıp ortada bırakılmış, taslak olarak kalmış, daha da kötüsü bi kere okunduktan sonra beğenilmeyip silinen yazılarım.. ki biraz daha devam edersem, bu yazının sonu da öyle olacak, o yüzden gönderiorum hemen, acilen!
4 yıldız:
şu sıralar bende pek bi wtf! durumundayım:S
pöf ya ! geçer heralde napalım :)
bulaşıcı mı ki:P
olabilir :p evde oturmaktan oluyo bunlar, diyim ben..
Yorum Gönder