bense bir büyüteçle kağıt parçalarını günlerce tutuşturmaya çalıştım çok küçükken. yo, çok da küçük değildim aslında. biraz yalnızdım sadece. okulda; mahallede değil. beni çok sevdikleri için mahalledekilere mi, sevmedikleri için okuldakilere mi kızsam bilemedim bi türlü. kendime kızdım ben de. bi kere de anneme kızdığımı hatırlıyorum şimdi, ama çok üzgünüm hala bunun için. kızdığım an da üzülmüştüm, hiç çaktırmasam da. bu huyumdan hiç vazgeçmedim. üzgünüm, sana da kızdığım için.
p.s : tek bir cümle okuyunca, bunlar geldi içimden. psikoloji okumasam tesadüf derdim..
0 yıldız:
Yorum Gönder