birkaç küçük kız

bugün küçük bir kız, en büyük dileğimi sordu. "gerçekleştirebilecek misin?" dedim, kafa salladı. evet anlamında. ben de "o zaman uçmak" dedim. gözlerini kapatıp uçtuğumu hayal etti; "oldu" dedi ama sonrasında çok kötü bir seçim yaptığımı söyledi. haklıydı.

başka bir gün, başka bir küçük kız bana erkek arkadaşı (",) ameliyat olacağı için ne kadar çok üzüldüğünü anlatıyordu. sonra bana "senin erkek arkadaşın var mı?" diye sordu. yeni ayrıldığımızı öğrenince "olsun, senin kalbin güzel" dedi. o da haklıydı. 

bir gün de yine küçük bir kız, saçlarımı boyatmış olduğumu söyledi. "boya değil" dedim, inandıramadım. "küçükken de mi böyleydi?" diye sordu.  küçükken daha sarı olduğunu söyledim. "demek ki," dedi, "annen küçükken saçlarını boyamış"... ve haklıydı. 

küçükler zaten her zaman haklıdır; o yüzden alın bir çocuk karşınıza, uzun uzun konuşun. bırakın sizi bekleyen işleri, yaşıtlarınızla yapacağınız şikayet dolu konuşmaları, aramanız gereken bankayı... bir çocuğu biraz dinleyince hayal kurmayı eskisi kadar önemsemediğinizi, neye ihtiyacınızın olduğunu ne zamandır göz ardı ettiğinizi, kendinizi bir türlü iyi göremediğinizi ve bütün kanıtlar aksini gösterse bile inandığınız şeyin arkasında durmayı bıraktığınızı daha iyi anlıyorsunuz.

en büyük dileğim, clara olmak. bence bu sefer oldu.