Pages

12.3.14

çocuklar uyurken susulur, ölürken değil !


sayende yalnız olmadığımızı, güçsüz olmadığımızı hatırladık. öfkelendik, ağladık, suçladık, umutlandık, hayal kırıklığına uğradık, başkalarının yerine utandık, birbirimize sarıldık, herkese seni anlattık. insan olduğumuzu hatırladık. 

sana bunun yapılmasına neden olanların, sana bunu yapanların bizden ne kadar... açıklamanın başka yolu vardır ama, en temelinde ne kadar farklı olduklarını gördük. bir de güzelliğe, birlikteliğe ne kadar katlanamadıklarını... dedim ya çocuk, bu ülke güzel olan her şeyi yok etmeye çalıştı ama sen, senin yanında olanları, kendin kadar güzel, kendin kadar güçlü yaptın. sana karşı duranların da içlerindeki karanlığı ve pisliği ortaya çıkardın.

artık senin huzurla uyuma, bizim öfkeyle direnme zamanımız. 
elveda berkin ve bütün o duygular için teşekkürler.

0 yıldız: