dondurma.

"bu sene babam apartman yöneticisi oldu, yaşasın, her istediğim olacak" derken, senelerdir ilk defa evin içinde örgü şal ile oturacak kadar üşüyor olmamın, dışarının soğuğuyla pek alakası yok malesef. çünkü çok iyi hatırlıyorum; bundan önce, çok daha soğukları görmüştü ankara.

işin kötüsü, bu şal boynumu çok kaşındırıyor !

ama bu haldeyken bile, annemin aniden gözümün önünde salladığı magnum böğürtlenli'ye hayır demem imkansız gibi bi şey. mm. en sevdiğim.

not : bazen çok acımasız oluyorum ve o zamanlarda aslında hep kendimden bahsediyorum.