başlıkları hiç sevmedim ben zaten.

ben nasıl yazı yazılacağını unuttum.

cidden.
hayatım bu günlerde o kadar boş ki, şu boş sayfaya uzun uzun bakıyorum sadece.
yazacak bir şey gelmiyor aklıma, tek bir şeyden başka.
onun içinse söylenebilecek her şeyi söyledim.
kendimi tekrar etmekten nefret ederim.

bi şeyler olmasını istediğimden değil.
seviyorum aslında boş zamanlarımda puzzle yapmayı.
her gün 1 film izlemeyi, kitap okumayı.
sadece yazmayı özledim, kendimi ifade etmeyi, anlatmayı.

balığım ben.
birden ağlamaya başlayabilirim o yüzden.
çabuk sinirlenip çabuk da sakinleşirim. bunun burcumla alakası olmayabilir tabi.
bugün de öyle oldu.
sakinleştim ama.
olaydan hemen sonra.
belki de bu kadar ağlamamalıyım yine de.

bugün sevgililer günüydü.
bugünlük sevgili bile buldum kendime :p
sonra "beni rahatsız etme" diyip dizi izlemeye gitti.
ben de bişi demedim, çok yüz vermesem iyi olacak oysa :p - sonra terk falan eder beni..

bir de saçımı kestircem.
böyle seyrek kahküllü bi şey istiyorum.
boyuna karar vermedim henüz.
komik ! sanki istediğim gibi yapacak kuaför.
en başından para vermemekle tehdit etsem çok mu ayıp olur acaba?
bu daha komik ! tehdit edebilirmişim sanki..

bu yazmayı unutmuş halim.
böyle parçapinçik kolay oluyormuş cidden.
yoksa uzun cümleler, uzun paragraflar kuracak halde değilim.