neşeli neşeli takılsam da, tüm şımarıklığımla sorular sorsam da..
eğlensem, gülsem, bağırsam, zıplasam da..
ikinci dakikasından sonuna kadar belirsiz belirsiz "sev beni, sev beni, sev beni, sev beni" diyen nil şarkısı gibiyim şu sıralar.
kırık'ı, yalnızlardanım'ı dinlemiorum bilerek ve bunları duyuorum, en eğlenceli, zılgıtlı mılgıtlı şarkıda..
bana gelen sinyalleri yanlış yorumladığımı biliorum da, bu kadar sinyal de fazla gerçekten..
daha sıkıcı bi yaz olamazdı..
---
"olağanüstü, olağanüstü olanlar için olağandır".. (:
kim?
- B.
- Ankara, Türkiye
- anima'nın en sevdiğim şarkısı 'o kadar mutluyum ki', teoman'ın en sevdiğim şarkısı 'hayalperest'tir. gerisini siz düşünün.
B.'s Bookshelf
Edebi olarak çok etkileyici olmamakla birlikte, savunduğu fikirler o kedar değerli ki... Edna gibi hissettiğimiz ne çok an ver ve 1900'lerden beri aynı kalmış ne çok şey var. Aklımda bulunsun diye yazıyorum, ama bu yorumu okuyanların da ...
Ve kitabı okurken hissettiğim şey şu oldu: Gerçekten de hayatlarımız hüsran, kavrayamamak, yanına kar kalmak, çıkıp gitmek, tatmin ve deli rolü üzerine kurulu. Psikanaliz ve psikanalistler iyi ki var.
İnanılmaz keyifli bir yolculuğa çıkarıyor Adam Phillips bu kitabıyla. Psikanalizle ilgilenen kişilerin mutlaka okuması gerektiğine inanıyorum. Hiç fark ettirmeden kişiyi kendi içine bakmaya yönlendiriyor. Doyamadım, o yüzden yine bir Ada...
0 yıldız:
Yorum Gönder