sana değil, ona!

yaşarken hiç fark etmezsin, ne kadar değerli olduğunu.
hakkında hiç bilmediğin bi şeyi öğrendiğinde, neden bilmediğini, sana neden söylenmediğini sorgular durursun.
kendini suçlarsın, sormadığın için.
çünkü suçlanması gereken kişi uzaklaşmıştır çoktan.
sonra -hemen sonra- özlediğini hissedersin. çok özlediğini.
ama gidip bunu söylemezsin ona. söylesen, bi şeylerin düzelebileceğini bile bile.
unutup gitmeyi seçersin, önceden defalarca yaptığın gibi.
bi yazı yazarsın, herkes başka bir şey zanneder, bir sen bilirsin ne olduğunu.

p.s : 100. yazımın bu olmasını istemezdim, evet. ama üzgünüm. gerçekten.